Spośród wszystkich domowych kątów, zawsze kuchnia ma jakąś szczególną siłę przyciągania. Coś się w niej dzieje, ktoś się kręci, pachnie, parują garnki, albo w piekarniku czekają na łasuchów zasmażane jabłka. Może być i tak, że ginie pod stertą brudnych naczyń - nie ma nudy. Wszyscy się tu wcześniej, czy później, w ciągu dnia spotykamy. Ale ponudzić w niej też się z przyjemnością można, a jakże...
Lubię posiedzieć tu rano z kawą, z twarzą zwróconą do okna, z nogami na stole, pomyśleć o dniu poprzednim, albo zaplanować kolejny. Z reguły znajduję czas, żeby tak zacząć dzień. Wtedy wszystko jest {na swoim miejscu}. Jakby każdy dzień był taką kuchnią właśnie, w której jest czas na wszystko. Żeby tworzyć - trzeba najpierw oczyścić, żeby myśleć - trzeba przygotować uprzednio wszystkie składniki, a potem czekać jak myśli podrosną w cieple jak drożdżowiec, ukształtować i pozwolić, by te dobre wypełniły nas niczym pyszne bułki z cynamonem. Prawdziwa sztuka. Byłoby idealnie, gdyby zawsze nam się to udawało.
Nieco odmieniłam to wnętrze. Poprzedni wygląd ściany z blatem roboczym możecie znaleźć TU, a początki zmagań TU.
Dosyć sporo pytań pojawiło się po ostatniej publikacji zdjęć w Alike no4, więc może choć trochę postaram się napisać o tym, jak na mojej ścianie w kuchni pojawił się powyżej kafli róż...
Któregoś dnia otworzyłam po prostu puszkę z farbą Autentico, jaką miałam w szafce, taką bez szczególnego przeznaczenia. Jedno czego byłam pewna, to, że chcę koloru. Taśma papierowa, pytanie techniczne do dystrybutora, czy mogę pomalować farbą kredową przeznaczoną do mebli ścianę w kuchni {do ścian jest inna farba kredowa, ale takiej nie miałam, używałam takiej w pokoju syna, ale z firmy Annie Sloan, jednak teraz chciałam właśnie róż, więc nawet gdyby mi odradzano, podejrzewam, że zrobiłabym i tak, jak uważam. Pani Agnieszka z @chalkhouse_farbakredowa doradziła mi jedynie pokrycie farby dwoma warstwami impregnatu, dzięki czemu ściana jest odporniejsza na zabrudzenia i można nawet zaryzykować jej umycie.... Jeszcze nie testowałam, więc pewności nie mam, ale wygląda to budująco.} i zabrałam się do malowania.
Jak technicznie uzyskałam efekt 'postarzenia' jak z zalanej starej kamienicy? Po pierwsze użyłam dwóch kolorów _ Antique Rose i White Cliff. Im więcej kolorów, tym efekt może być ciekawszy. Gdzie nie gdzie, po skończonym malowaniu nałożyłam delikatnie palcem i roztarłam odrobinę złotej farby do zdobień, ale bardzo symbolicznie. Chciałam stworzyć tym pewnego rodzaju nawiązanie do mosiężnych detali, jakie przewijają się w kuchni.
Do malowania całej ściany używałam oryginalnego pędzla, jest niezastąpiony. Okrężnymi ruchami nakładałam róż a potem biały i kontrolując niewielki obszar pracy malowałam dopóki efekt był zadowalający. Istotne moje spostrzeżenie - farba schnie błyskawicznie, nie można pracować najpierw jednym kolorem, a potem drugim, bo po prostu nie połączy się ich w zadowalającym stopniu, zawsze zrobi się efekt 'koloru na kolorze', a nie efekt rozmycia. Zatem małymi partiami do przodu. Kilka ruchów pędzla w jednym kolorze i potem od razu kilka drugim, aby przejścia były subtelne. Pod drugie - jeden pędzel wystarczy. Biała farba nie bierze koloru przy delikatnym zanurzaniu pędzla, którym malujemy ścianę na różowo. To bardzo ważne, bo nie ma czasu na takie żonglowanie pędzlami, uwierzcie, że farba kredowa to mistrzyni prędkości w wysychaniu.
Ogólnie myślę, że to nie jest łatwy sposób malowania dla osób, które nie lubią malować obrazów. Ja lubię i kilka w życiu poczyniłam. Zatem jeśli ktoś wcześniej nie miał dawno do czynienia z cieniowaniem to musiałby poćwiczyć, choćby na dużej kartce brystolu, żeby po prostu zobaczyć jak to jest. Ale nie jest to rzecz, której nie da się nauczyć! Są też inne sposoby na malowanie drugiej warstwy - przez siatkę, gazę, grubo tkany materiał, tamponowanie gąbką. Są też chyba specjalne farby Autentico do uzyskania takich efektów - zainteresowanych odsyłam do konsultantów na stronie marki. Ale uwierzcie - potrzeba jest matką wynalazków i najważniejsze czasem jest poszukiwanie czegoś dla siebie. Może i najlepsze. Jakoś nie chciałam koloru po prostu z wałka. I już. Nie uważam też, żebym malowała swoją ścianę technicznie poprawnie.... w ogóle o tym nie myślałam. Często działam impulsywnie i zdarza się, że nie do końca jest to dobre. Szukajcie swoich rozwiązań. To chyba jedyne, co mogę Wam poradzić. Ja jestem bardzo zadowolona z efektu, ale też dlatego, że nie główkowałam zbytnio jak go uzyskać. Zadziało się. Jak to w kuchni {;)}.
Kochani dobrego dnia,
ja dzisiaj wyjątkowo jeszcze hygguję. Pamiętacie o lekturze > Alike na jesienne zimowe poranki ze słodką bułeczką i wieczory z lampką wina? Przepis na kanelbullar znajdziecie w właśnie w magazynie!
Życzę Wam samych dobrych dni,
Dziękuję za wszystkie Wasze komentarze!
NIEKTÓRE PRODUKTY ZE ZDJĘĆ ZNAJDZIECIE TU:
l o v e